, , ,

Empowered and Unstoppable: Shattering Gender-Based Limiting Beliefs with Somatic Practices

“Are you sure you can handle that project? It’s quite challenging”, one of your colleagues questions, casting doubt as you volunteered to take on additional responsibilities at work. “I’m not sure if you have the right expertise for that role, my dear” another colleague chimes in.  

Does this scenario sound all too familiar? Sadly, even in 2023, these deeply ingrained gender-based limiting beliefs persist, acting as roadblocks on the path to women’s progress and stifling their full potential. 

In our last blog post, we explored the transformative power of somatics and embodied learning, and the benefits they bring. Today, we dive deep into the challenge of overcoming the limiting beliefs that undermine women’s growth in a professional environment. And here’s the secret weapon we unveil: somatic practices. 

The Persistent Struggles 

It is an unfortunate truth that women continue to face significant barriers solely due to their gender, particularly when they aspire to occupy leadership positions. Demonstrating assertiveness often leads to being unfairly perceived as unlikable or even aggressive. 

Their proposals for process improvement are met with dismissive advice to ‘calm down’ or patronising explanations about why their ideas won’t work—an all-too-familiar occurrence known as ‘mansplaining.’ Additionally, job interviews and promotion discussions become battlegrounds where inappropriate questions about family planning overshadow their qualifications for the role. 

Take, for instance, the discouraging remark my friend received from her manager when she requested a training course to develop herself: “Isn’t it better to focus on your home situation now?”  This occurred two months after her return from maternity leave. 

If you are a woman reading this, I am sure that you, unfortunately, recognise these examples. Whether through personal experiences or stories shared by friends, co-workers, or family members, these examples strike a painful chord for women.

The stereotypes and limiting beliefs about women are not only frustrating, they are hurtful and have a significant impact on women’s mental well-being and self-confidence. 

So, what do we do? Do we just keep our heads down and accept this reality? Do we just shut up and tolerate these stereotypes because then “At least I won’t get criticised because of my gender?”. No, we don’t want that either. 

Breaking Illusions: Beliefs versus Truths 

It’s crucial to recognise that these limiting beliefs are not mere fragile constructs but deeply ingrained assumptions. While they may not represent the truth, their impact on women’s lives cannot be ignored. These beliefs persist within our societal systems, perpetuating the gender pay gap, reinforcing expectations for women to prioritise household responsibilities over career growth, and shaping how women perceive themselves, eroding their confidence and overall well-being. 

When society repeatedly sends the message that women are not deserving or capable, it’s no wonder that some of us begin to internalise these ideas. These societal norms have become so woven into our cultural fabric that we unwittingly absorb them, leading many to develop self-limiting beliefs rooted in these constraining assumptions. 

The Imposter Syndrome Phenomenon 


Now, let’s delve into one of the significant self-limiting beliefs that women often grapple with: the imposter syndrome. Perhaps you can relate to that lingering feeling of being an imposter, even after securing a job or receiving a well-deserved promotion. It’s that nagging thought that somehow you’ve managed to deceive everyone into believing in your competence, while deep down, you fear you lack the necessary knowledge or skills. Here’s the truth: you’re not alone in experiencing this phenomenon. 

The imposter syndrome is a psychological pattern that affects many individuals, where you start to feel like a fraud, regardless of your accomplishments. However, it tends to be particularly prevalent among women who are confronted with the gender-based limiting beliefs in the workplace. This harmful thinking pattern often gives rise to a pervasive sense of self-doubt and a persistent feeling of inadequacy. 

Harnessing the Power of Somatic Practices 


Do you remember our last blog post? We explained that somatic practices pave the way to creating a mind-body connection, enabling you to become more attuned to your physical sensations and their influence on thoughts and emotions. Well, you guessed it: somatic practices are the secret weapon challenging gender-based stereotypes and the feelings of self-doubt they bring. 

Dealing with pent-up stress 

In our pursuit of professional excellence, many have become used to keeping our personal worries to ourselves when entering the workplace. We take our  emotions and we stow them away in the back of our heads, making sure they cannot hinder our professional performance in any way.  

In our society, we have been conditioned to prioritise our cognitive intelligence while neglecting the rich source of wisdom within our own bodies. We have learned to suppress our emotions and hide our vulnerabilities, believing that displaying them in the workplace is a sign of weakness. This is especially true for women; We want to make sure not to provide our colleagues with ANY ammunition that supports women’s supposed emotional frailty. We don’t need to hear any “I TOLD you so’s”. 

But when we let stress build up like that, negative thoughts will grow. How often have all your worries felt so much bigger simply because you were not able to express them? 

What if I told you that tapping into the intelligence of your body—the realm of emotions, sensations, and intuition—could be the key to effectively navigating the challenges that arise in your professional life? 

Let’s consider an example: speaking up and sharing your opinion confidently in meetings. If this proves to be a daunting task, there is a somatic practice that can assist you in reclaiming your voice and taking up space. By engaging in a somatic practice called “centering,” you can connect with your body’s innate wisdom, allowing you to feel grounded, present, and assertive. 

Empowering Confidence 

Somatic practices emphasise and embrace the power and capabilities of our body. Through movement, breathwork or exercises using the body, women can explore and reclaim their power, cultivating a sense of strength, confidence and agency. The engagement with their bodies in such a positive and empowering way, serves as an antidote for women to the impact of hurtful societal norms and stereotypes. 

Amy Cuddy, a prominent voice on the subject, emphasises the critical role of your body and its intelligence when it comes to building confidence in her enlightening TED Talk. Her insights are particularly valuable for women confronting limiting beliefs and the imposter syndrome. 

https://www.ted.com/talks/amy_cuddy_your_body_language_may_shape_who_you_are/c  

In summary, somatic practices can serve as a guiding light for women facing workplace challenges every day. Caused by hurtful beliefs that are deeply rooted in our society, impeding women’s growth opportunities and fulfilment, and negatively impacting their mental wellbeing. 


Doors Open invites you to embark on a transformative journey of self-discovery and empowerment through somatic coaching. In collaboration with Boudewijn Bertsch, a certified somatic coach with a background in evolutionary biology and neurobiology, we have created the Embodied Leadership Growth Programme – an immersive 7-day in-company experience designed explicitly for women navigating gender-based difficulties in the workplace. No more “You’re too emotional for this project”, or “you should gain more experience if you want to get that promotion”. By the use of somatic practices and embodied learning, this programme equips women with innovative and effective solutions to enhance their leadership.  

Want to know more?

Contact us to find out the specifics the Embodied Leadership Growth Programme. Together, we can shatter the glass ceilings, and embrace a future free from the constraints of limiting beliefs! 

/0 Reacties/door
, , ,

Waarom het nooit lukt om je gedrag te veranderen… en waarom je LICHAAM het antwoord heeft

Vraag jij jezelf weleens af waarom je bepaalde dingen doet? “Ja” zeggen tegen je manager die vraagt om tóch nog dat extra projectje op te pakken, terwijl je nauwelijks je eigen deadlines haalt? Of stil blijven tijdens een meeting, terwijl je wél iets te zeggen hebt? Dit doen we allemaal wel eens: meegaan in beslissingen die we eigenlijk niks vinden, of “ja” zeggen tegen dingen waar we eigenlijk stiekem “nee” op willen zeggen. De enige persoon die hierdoor uiteindelijk op de blaren moet zitten, ben jij. 

Het veranderen van je gedrag is moeilijk… dat kunnen alle rokers onder ons beamen. Zodra bepaalde gewoontes (zowel goeie als slechte) eenmaal in ons systeem vastzitten, is het erg lastig om dat patroon te doorbreken. Je gedrag is een automatische reactie in hersenen, bijna als een soort reflex. Neem nu bijvoorbeeld autorijden… wanneer je voor het eerst leert rijden, moet je erg bewust nadenken over elke handeling die je doet. Het indrukken van de pedalen, je spiegels controleren, op tijd schakelen, enz. Zodra je al járen autorijdt, denk je niet eens meer na over deze handelingen: je doet ze gewoon. 

Je gedrag wordt op dezelfde manier opgebouwd. Wanneer je iets een aantal keer op een bepaalde manier doet, vormt er in je hersenen iets wat een ‘neuraal pad’ genoemd wordt. Hoe vaker je die actie dan herhaalt, hoe sterker dat neurale pad wordt, waardoor het voor je hersenen makkelijker wordt om in de toekomst hetzelfde signaal langs dat pad te sturen. 

Aangezien dat allemaal toch wat te wetenschappelijk klinkt, is het misschien makkelijker om je hersenen te zien als een overwoekerd bos, verstrengeld met verschillende paden. In het begin zijn deze paden uiteraard helemaal overgroeid en daardoor lastig te belopen. Het kost veel tijd en moeite om aan de andere kant van het bos te komen, en je kunt onderweg best een keer verdwalen.

Maar hoe vaker je een bepaald pad aflegt, hoe makkelijker het wordt. Op een gegeven moment zal je, na genoeg herhaling, het pad kennen als je broekzak en kan je het makkelijk volgen. 

Wanneer we bepaalde acties vaak herhalen, worden de neurale paden in onze hersenen sterker en efficiënter, waardoor het makkelijker wordt om in de toekomst bij datzelfde gedrag terug te komen. Uiteindelijk zullen deze paden op die manier zo ‘gevestigd’ worden in onze hersenen, dat de actie automatisch wordt, net als een begaanbaar pad in dat overwoekerde bos. 

Het is natuurlijk veel makkelijker om in het bos een bekend pad te volgen dan een nieuw en onbekend pad, en op diezelfde manier is het voor ons brein veel makkelijker om terug te vallen in bekend gedrag. 

Bijvoorbeeld, als je een rookgewoonte hebt en je zenuwachtig bent voor een belangrijke meeting, is het veel fijner om gewoon even snel een sigaretje te roken dan om een nieuwe meditatiesessie van 30 minuten uit te proberen. Dit is exáct waarom het zo lastig is om je gedrag te veranderen: het is alsof je een onbekend pad probeert te volgen door dat overwoekerde bos. 

Maar dit WISTEN we toch al? 

We WETEN dat het veranderen van ons gedrag moeilijk is. We beloven onszelf daarom dingen elke keer anders te doen. “Deze keer zal ik daadwerkelijk “nee” zeggen wanneer mijn collega mij vraagt om een paar van zijn taken over te nemen.” Maar elke keer bevinden we ons op precies dezelfde plek als de vorige keer: uren moeten overwerken, terwijl we zachtjes “Als ik maar gewoon “nee” had gezegd…” tegen onszelf fluisteren. 

We WETEN dat je gewoontes veranderen ontzettend moeilijk is. Dáárom beloven we onszelf telkens om dingen anders te doen. “Deze keer zal ik écht “nee” zeggen wanneer ik taken van mijn collega moet overnemen.” Maar elke keer belanden we weer in hetzelfde schuitje: uren moeten overwerken. “Had ik nou maar gewoon “nee” gezegd…”. 

Waarom is het nou zo moeilijk om ongewenst gedrag te doorbreken, zelfs wanneer we het echt heel graag willen? 

Normaal gesproken richten we ons bij het proberen van gedragsverandering op intelligentie (IQ) en emotie (EQ) en werken we aan deze twee dingen als afzonderlijke elementen. Deze benadering kan zeker helpen om resultaten te behalen, maar als je echt een verschil wil maken, zal het niet genoeg zijn. 

En dat is waar somatics aan bod komen. 

Somatics kijken op een iets andere manier naar zaken. Het woord ‘soma’ komt uit het oude Grieks (σώμα) en betekent lichaam. Somatics gaan ervan uit dat je niet uit afzonderlijke delen bestaat, maar dat je lichaam, brein en ziel één zijn. En ze nemen daarbij je lichaam en haar intelligentie (BI) als startpunt om je gedrag te veranderen op een manier die wérkt. 

Kan je je de laatste keer herinneren dat je een grote presentatie moest geven? Je kende misschien de materie wel uit je hoofd (IQ), en je kon het onderwerp misschien wel met genoeg enthousiasme overbrengen (EQ), maar het zal nog steeds erg lastig zijn geweest als je nerveus was (BI): een bevende stem en trillende handen maken het lastig om goed contact te maken met je publiek. 

Je lichaam is hartstikke slim: veel slimmer dan je misschien zelf denkt. Wanneer je naar het menselijk zenuwstelsel kijkt kan je zien dat de neuronverbindingen (die bospaden waar we het eerder steeds over hadden) niet alleen in je hersenen te vinden zijn, maar zich verspreiden over je hele lichaam. Hoe vaak heb je wel niet het vreemde gevoel gehad dat er iemand naar je keer? Of dat er iemand achter je staat? 

Wanneer je onder veel druk staat, zoals vlak voor een belangrijke meeting of presentatie, is je lichaam zich hiervan bewust. Je maakt niet zelf de beslissing om zenuwachtig te zijn, je bént het gewoon. Je kan je er volledig bewust van zijn dat je zenuwachtig bent en dat je jezelf moet kalmeren. “Ik weet wat ik wil zeggen”, denk je bij jezelf, maar het lijkt niet te helpen. Je lichaam beeft, je begint te zweten, en je stembanden willen ook niet meewerken.

Je hersenen weten dat je rustig moet worden, maar je lichaam weet dit niet. 

Dát is waarom het zien van je brein, ziel en lichaam als afzonderlijke elementen niet goed genoeg werkt bij het aanpakken van vervelende gedragspatronen. Somatic coaching laat de coachee echter nog steeds werken met onderdelen van traditionele coaching, maar vult dit aan met fysieke oefening die je écht laten zien hoe gedragsverandering aan zou voelen. Hierdoor wordt de rol van je lichaam en je zintuigen in het leerproces sterk benadrukt. In plaats van je puur te richten op het verwerken van informatie.

Deze aanpak wordt ‘embodied learning’ genoemd, waarin het lichaam een cruciale rol speelt in de manier waarop we informatie waarnemen, verwerken en onthouden. 

Ik denk dat het inmiddels wel duidelijk is dat somatics en embodied learning meer opleveren dan enkel traditionele vormen van coaching. Het kan je het zelfvertrouwen geven om “Nee” te zeggen tegen de vraag of je toch nog wat langer op kantoor kan blijven. Het kan je de communicatie skills geven om makkelijker je mening uit te spreken in meetings of presentaties. 

Wil je meer weten?

Wil je weten hoe somatic coaching een oplossing kan zijn voor vrouwen in leidinggevende posities en het dealen met stereotype overtuigingen op kantoor? Hou dan een oogje in het zeil voor onze volgende blogpost! Of bekijk onze social media: volg ons op Instagram, LinkedIn en Facebook!

Doors Open faciliteert training programma’s om via somatic coaching verscheidende uitdagingen aan te pakken. Specifiek voor vrouwen in leiderschapsposities hebben we het Embodied Leadership Growth Programme ontwikkeld in samenwerking met Boudewijn Bertsch: in dit 7-daagse programma maken we gebruik van somatics en embodied learning om dit soort uitdagingen aan te pakken en vrouwen effectieve oplossingen te bieden.

Wil je meer weten? Neem contact met ons op! 

 

/0 Reacties/door
, , ,

Why you never succeeded in changing your behaviour… and why your BODY has the answer

Do you ever find yourself thinking this? For example when you say yes to your manager asking to take on that extra project while you’re barely make your own deadlines? Or when you had the chance to share your opinion in a meeting but decided to stay silent anyways, even when you did have something to say? We all find ourselves doing these things , going along with decisions we don’t really support, or saying “yes” to things we don’t really want to say yes to. And the only person who suffers from these unwanted behaviors, is us. 

Changing your behavior is a tough process. Once certain habits (good or bad) are rooted in your system, it is very difficult to stay away from that pattern. Behaviors are automatic responses in your brain, almost like reflexes. Like driving a car… when you first learn how to drive a car, you need to consciously think about each action you take. Which pedals to press, checking your mirrors, shifting gears, etc. Once you’ve been driving your car for years on end, you don’t even think about these actions anymore: you just do them. 

Behaviors are created just like this. In response to repeated behaviours, neural pathways are formed in your brains. The more frequently you repeat a certain action, the stronger the neural pathway will become, making it easier for your brain to send the same signal down that pathway in the future. 

As this all sounds a little too science-y, it might be easier to see your brain as a dense forest, intertwined with many different pathways. At first these paths are overgrown and difficult to navigate. It takes a lot of time and effort to make it to the other end, and you might even get lost along the way.

But the more frequently you travel down a certain path, the clearer it becomes. With enough repetition, you’ll know the path like the back of your hand, and it will become easy to follow. 

When we repeatedly engage in certain actions or thoughts, the neural pathways in our brain strengthen and become more efficient, making it easier to engage in those behaviors in the future. Eventually, these pathways become so well-established that the action or thought becomes automatic, like a well-worn trail in that dense forest. 

Just like it is much easier to follow a familiar path in the forest than it is to follow an unfamiliar new one, it is easier for our brains to engage in familiar behaviors than it is to form new ones. 

For example, when you’re nervous for a big meeting and you have a smoking habit, it is much easier to have a quick cigarette beforehand to calm the nerves, rather than trying out a 30-minute meditation session you have never tried before. This is why it is so challenging to change certain behaviours: it Is like trying to cut a new path through an overgrown forest. 

But we KNOW this, right?  

We KNOW that changing our behavior is hard. We promise ourselves to do things differently each time. ” This time I will actually say “no” when my colleague asks me to take on a few of his tasks.” But each time we find ourselves in the exact same spot as last time: working hours overtime, thinking to ourselves “If only I had just said “no”…”.  

Why is it so hard for us to break these unwanted behaviours, even when we really really want to? 

Traditionally, when trying to create behavioural change, we focus on intelligence (IQ) and emotion (EQ), and work on these as two separate things. This approach can definitely help you achieve results, but if you really want to make a difference, it won’t be enough.  

That is where somatic practices come into play. 

Somatic practices look at things a little differently. The word ‘somatic’ comes from the ancient Greek ‘Soma’ (σώμα), which means body. Somatic theory assumes that you don’t consist of separate parts, but rather that your body, brain and soul are one. And somatic coaching takes your body and its intelligence (BI) as starting point for creating sustainable change in behavioural patterns. 

For example: remember the last time you had to give a big presentation? You might have known the material by heart (IQ), and you may be passionate enough about the topic to connect with your audience (EQ), but you will still struggle if you’re nervous (BI): your voice will still quaver, your hands will tremble, and you won’t be able to engage your audience as much because of that. 

Your body is much more intelligent than you might think. When looking at the human nervous system, you can see that these neuron connections (the forest pathways we were talking about before), are not only present in the brain, but they are spread out over your whole body. I mean, how often have you had that weird feeling that someone is looking at you? Or the sensation that someone is behind you? 

When you’re under a lot of pressure, like right when you’re about to speak up in an important meeting or before an important presentation, your body is aware of this. You don’t decide to get stressed out, you just are. In these situations you can be fully aware that you’re stressed out and need to calm yourself down. You think to yourself, ‘I know what I want to say’, but it doesn’t seem to help. You’re still trembling, sweating, your voice is all shaky.

Your brain knows that you need to calm down, but your body doesn’t.  

This is why traditional practices – where the mind, emotion, and body are seen as separate elements – don’t work as well as we expect them to when trying to change your behaviour. Somatic coaching, however, still lets the coachee engage in aspects of traditional coaching, but combines it with physical exercises that really make you feel what the different behaviour would be like. This way of learning emphasises the role of the body and the senses in the learning process, instead of solely focusing on intellectual knowledge and information processing.

This approach is called ‘embodied learning’, which recognises that the body plays a crucial role in the way we perceive, process and remember information. 

I think I have made my point very clear that somatic practices and embodied learning are highly beneficial for everyone. It can help you gain the confidence and assertiveness to really tell your boss ‘No’ when you’re asked to take on extra responsibilities when your own work is already piling up. It can improve your communication skills and reduce your anxiety to take up space in important meetings, to help you to finally get your points across. 

Want to know more?

Are you interested in how somatic coaching can be a helpful tool for women in leadership who struggle with limiting beliefs on the work floor? Stay tuned for our next blog post! Or check out our social media: follow us on Instagram, LinkedIn and Facebook!

Doors Open facilitates several trainings for dealing with these challenges through somatic coaching. And specifically for women who deal with gender-based difficulties at work, we have created the Embodied Leadership Growth Program in collaboration with Boudewijn Bertsch. In this 7-day program we make use of a somatic approach and embodied learning to tackle these difficulties, and to provide women with innovative and effective solutions.

Want to know more? Contact us! 

/0 Reacties/door
Doors Open Female hub Suzanne Mau-Asam Somatic Coaching
, ,

Waarom “Zo ben ik nou eenmaal” geen excuus is en de Oude Grieken dat al wisten

“Zo ben ik nou eenmaal.” Is er iemand in jouw omgeving die deze uitspraak nog nooit heeft gedaan? Ik moet de zeldzame persoon nog tegenkomen. Ook de “Dat is zo typisch Nicole” komt bij iedereen die ik ken wel eens voorbij.

We reageren vaak op dezelfde manier in bepaalde situaties. Bij tegenslag reageert de een met boze woorden, de ander huilt, een derde persoon trekt zich terug en negeert de wereld om hem heen. Hoe je reageert is meestal geen bewuste keuze en het is ook lang niet altijd hoe je zou willen. “Had ik maar…” denk je dan achteraf. Maar vervolgens ook meteen “Zo ben ik nou eenmaal, ik kan er niks aan veranderen”. Toch? Nee, dat is niet helemaal waar. In dit artikel leg ik je uit waarom.

Je reactie is wellicht onbewust en automatisch, maar dat was niet altijd zo. Je reactie is langzaam automatisch geworden. Om te begrijpen hoe dit gebeurt, pak ik er eerst een klein stukje hersenwetenschap erbij. Oh, en snelwegen en zandwegen.

Wat hebben snelwegen en zandwegen met hersenen te maken?

Het inslijten van een gewoonte of automatische reactie werkt in de hersenen door het versterken van een verbinding tussen neuronen. Neuronen zijn hersencellen die bijna allemaal met elkaar verbonden zijn, alleen de ene verbinding is sterker dan de andere. Je kan het vergelijken met snelwegen en zandwegen.

In het begin zijn dorpjes met elkaar verbonden via kleine, hobbelige zandweggetjes die door weilanden heenlopen. Het weggetje dat het meest wordt genomen, wordt steeds breder en makkelijker begaanbaar. Langzaam verandert dit weggetje in een snelweg. Wanneer er een snelweg is ontstaan, zullen de zandweggetjes tussen de andere dorpjes minder gekozen worden. Je komt immers sneller aan via de snelweg, zelfs als de afstand groter is.

De ontwikkeling van automatisch gedrag is vergelijkbaar. De reactie die het vaakst wordt gegeven op een bepaalde situatie zorgt ervoor dat deze verbinding tussen de neuronen heel sterk wordt. Als je bijvoorbeeld vaak ervaren hebt dat de geur van verse croissants samengaat met een ontspannen en gezellige zondagochtend, verschijnt er vanzelf een glimlach op je gezicht bij het ruiken van croissants. Als je meermaals hebt meegemaakt dat je iets gedaan krijgt door je stem te verheffen, zal je dit steeds vaker doen. Na een tijdje denk je er niet eens meer bij na, het wordt automatisch.

“En nu ga ik het echt anders doen”

Goed, je begrijpt nu wat beter hoe automatisch gedrag ontstaat. Dat er vanzelf een glimlach op je gezicht verschijnt bij de geur van croissants is natuurlijk geen probleem, maar ander automatisch gedrag kan jezelf en/of anderen in de weg zitten. En dat is nou juist het soort gedrag dat niet makkelijk is om te veranderen. Ga maar eens na. Hoe vaak heb je jezelf horen zeggen: “En nu ga ik het écht anders doen.” Je begint vol goede moed. Houdt het 1 week vol, 2, misschien zelfs een paar maanden. Maar uiteindelijk val je toch weer terug in je oude gedrag. Zeker als de druk hoog is.

Doors Open Female hub Suzanne Mau-Asam Somatic Coaching 2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit is waar somatic coaching om de hoek komt kijken. Traditionele coaching richt zich nagenoeg altijd op het IQ (de intelligentie) en het EQ (de emotie), die als losse ‘delen’ worden gezien. Hier kunnen wel degelijk goede resultaten mee bereikt worden, maar het is lang niet altijd genoeg.

Somatic coaching ziet dit anders. Het woord somatics komt van het Griekse woord soma, dat ‘het levende organisme in zijn totaal’ betekent. Deze theorie gaat er vanuit dat je als mens niet uit afzonderlijke onderdelen bestaat, maar dat lichaam, brein en geest één geheel vormen.

Een van de karakteristieken van somatic coaching is dat het lichaam het startpunt is voor een duurzame verandering in gedrag. Neem een muzikant als voorbeeld. Een pianist kan niet goed spelen als hij niet voldoende ontspannen is. Dan kan hij nog zo goed alle noten kennen (IQ) en houden van pianospelen (EQ), zonder het derde cruciale element (SQ) zal hij niet in staat zijn een goed concert neer te zetten.

Verbindingen in je hele lichaam

Somatic coaching gaat er vanuit dat de neuroverbindingen waardoor het automatisch gedrag tot stand komt niet alleen in ons brein aanwezig zijn, maar in ons hele lichaam. Denk eens terug aan een situatie waarbij je onder enorme druk stond. Een belangrijke presentatie, een beoordelingsgesprek, of een zakelijke onderhandeling die de verkeerde kant op dreigde te gaan. Hoe voelde je lichaam toen aan? Had je je schouders rechtop of juist hangend, voelde je dat je adem hoog in je keel zat, had je de neiging je armen over elkaar te slaan?

Het doel van somatic coaching is om ander gedrag te laten zien, en jezelf in staat stellen dat gedrag óók onder druk of in tijden van stress vast te kunnen blijven houden. Bij een meer traditionele manier van coachen begrijpen je hersenen vaak wel hoe je nieuw of ander gedrag kan inzetten maar de rest van je zenuwstelsel (dit is zichtbaar in je lichaam) snapt het niet. Hierdoor pak je slechts één deel aan en dat is niet voldoende. Je loopt bovendien het risico sneller in je oude gedrag te vervallen.

Daar speelt somatic coaching op in. Natuurlijk blijft het krijgen van kennis en inzicht door te praten – zoals bij traditionele coaching – belangrijk. Maar dit wordt aangevuld met oefeningen waarbij je letterlijk moet gaan staan en/of bewegen, zodat je ook kunt voelen hoe ander gedrag voelt. Zo begrijp (IQ) je niet alleen de nieuwe vaardigheid maar creëer je ook een andere reactie in je lichaam (SQ).

Het aanleggen van nieuwe snelwegen

Als je kijkt naar de metafoor van snelwegen versus zandwegen en als je weet dat neuroverbindingen niet alleen in je brein maar ook in je lichaam aanwezig zijn kan je begrijpen hoe belangrijk het is nieuw gedrag te oefenen. Je bent dan bezig een nieuwe snelweg (verbinding/automatisch gedrag) te creëren.

De eerste stap in somatic coaching is je bewust worden van je huidige houding, beweging en reactiepatronen. Welke reactiepatronen laat jij zien? Je leert contact te maken met je lichaam. Dit klinkt misschien zweverig, maar is het absoluut niet! Er zijn verschillende oefeningen waarbij je zelf ervaart wat de reactie van je lichaam is. En wat dat oproept in gevoel en emotie. Je wordt je bewust van de patronen die je opgebouwd hebt.

Fake it till you make it?

Hoe belangrijk je lichaam en houding zijn om anderen én jezelf te laten zien dat je bijvoorbeeld vol zelfvertrouwen bent – ook al ben je dat helemaal niet – laat Amy Cuddy in haar populaire Ted Talk zien.

Een interessante term uit de somatic coaching en ook uit de presentatie van Amy vind ik power posing: ook al voel je geen zelfvertrouwen, op het moment dat je wel vol zelfvertrouwen gaat staan of je lichaam beweegt ga je automatisch ook meer zelfvertrouwen voelen. Probeer het maar eens! Dit is een zeer concreet voorbeeld van hoe een verandering van je lichaam uiteindelijk ook een verandering in gevoel en gedrag veroorzaakt.

Voor wie is somatic coaching bedoeld?

Somatic coaching is ontzettend waardevol voor zowel je ontwikkeling op persoonlijk als zakelijk vlak. Als je op één of meerdere van onderstaande vragen JA antwoordt, is somatic coaching voor jou interessant.

  • Heb je het gevoel dat je zakelijk of privé niet goed weet welke keuzes je moet maken?
  • Loop je rond met dromen en ideeën, maar onderneem je geen actie om ze uit te voeren of waar te maken?
  • Wil je meer zelfvertrouwen?
  • Wil je assertiever reageren?
  • Ervaar je (te) veel stress en wil je weten hoe je dit kunt verminderen?
  • Wil je beter leiding kunnen geven binnen jouw bedrijf?
  • Wil je jouw team beter laten presteren of laten samenwerken?

Meer weten?

Wil je meer weten over somatic coaching? Neem gerust contact op! Voor meer informatie over de coaching van Doors Open kun je ook op onze somatic coachingspagina terecht.

 

/0 Reacties/door
Doors Open Female Hub Stagiairs gezocht Den Haag

Kom jij stage lopen bij Doors Open en Doors Open Female Hub?

Kom jij stage lopen bij Doors Open en Doors Open Female Hub?

Doors Open en Doors Open Female Hub zoeken stagiair(e)s.  We hebben per direct (startdatum kan in overleg) plek voor maar liefst twee stagiair(e)s. Je kunt zowel een praktijkstage als een afstudeerstage bij ons komen lopen.

Wil jij:

  • Onderdeel zijn van de leukste co-working & co-learning locatie in Nederland?
  • Alles leren over coaching, talent management, leiderschapsontwikkeling en teambuilding? En/of over content voor de website, social media en nieuwsbrieven, deze bewerken en klaarzetten voor publicatie?
  • Zij aan zij werken met en leren van Suzanne Mau-Asam, oprichtster en eigenaresse van twee succesvolle bedrijven?
  • Jezelf optimaal ontwikkelen en het meesten uit jezelf halen door met de beste coaches en trainers te werken?
  • Je steentje bijdragen aan de ontwikkeling van Doors Open en Doors Open Female Hub?
  • Masterclasses en trainingen bijwonen, om zo je eigen kennis te ontwikkelen én alles te leren over Learning & Development?
  • Marketingmaterialen zoals flyers, posters en goodiebags voor tijdens evenementen ontwikkelen?
  • Ruimte krijgen om aan je eigen scriptie en/of afstudeeronderzoek te werken, indien je aan het afstuderen bent?

En ben jij:

  • Tweede, derde- of vierdejaars HBO/WO student in de richting Human Resource Management, Psychologie, Hospitality Management, Commerciële Economie, Ondernemerschap, Event Management, Marketing & Communicatie of een soortgelijke opleiding?
  • Niet vies van hard werken? Dit is geen stage waarbij je alleen maar koffie haalt (hoewel wij wel hele lekkere koffie hebben…) of achter je laptop onderzoek zit te doen.
  • Niet bang voor een uitdaging? We leggen de lat hoog en je zult pittige opdrachten krijgen.
  • Digitaal handig? We werken bij Doors Open en Doors Open Female Hub veel online, dus je zult snel diverse programma’s onder de knie moeten krijgen.
  • Stressbestendig en nauwkeurig?
  • Vloeiend in zowel de Nederlandse als Engelse taal?
  • Woonachtig in de regio Den Haag?
  • Beschikbaar voor een fulltime stage van ongeveer 5 maanden?

Dan zijn wij op zoek naar jou! We hebben per direct (startdatum in overleg) plek voor twee stagiair(e)s:

  1. Learning & Development

Als Learning & Development stagiair krijg je de kans om alle ins en outs te leren over hoe je mensen het beste uit zichzelf kunt laten halen. Je ondersteunt Suzanne bij het ontwikkelen en voorbereiden van trainingen, masterclasses en coaching trajecten die zowel bij Doors Open in de Javastraat als bij bedrijven op locatie verzorgd kunnen worden. Natuurlijk kun je veel van de trainingen en masterclasses ook zelf bijwonen. Je denkt mee over de inhoud van programma’s, maakt werkboeken voor deelnemers en zorgt ervoor dat alle praktische zaken rondom Doors Open en Doors Open Female Hub tot in de puntjes geregeld zijn. Denk hierbij aan het organiseren van proefdagen, netwerkborrels en het ontvangen van potentiële “Hubbers” die Doors Open Female Hub bezoeken.

Tijdens je stage wordt je begeleidt door Suzanne Mau-Asam zelf. Jullie stellen aan het begin van de stage gezamenlijk leerdoelen op. Je ontvangt o.a. een persoonlijkheidsprofiel en elke twee weken een 1-op-1 coachingsgesprek op basis van je persoonlijk ontwikkelplan.

  1. Marketing

Als Marketing stagiair zorg je er voor dat iedereen straks weet waarom je bij Doors Open en Doors Open Female Hub moet zijn als je het beste uit jezelf wilt halen. Je ontwikkelt content voor de website, social media en nieuwsbrief en zet deze klaar voor publicatie. Je verzamelt en registreert leads en onderhoudt het CRM systeem. Je denkt mee over de marketingstrategie, ondersteunt bij het ontwikkelen van marketingmaterialen zoals flyers, posters en goodiebags voor tijdens evenementen. Samen met Suzanne en de Learning & Development stagiair(e) zorg je er tijdens evenementen uiteraard voor dat alles op rolletjes loopt.

Tijdens je stage wordt je begeleidt door Suzanne Mau-Asam zelf. Jullie stellen gezamenlijk leerdoelen op bij de aanvang van je stage. Je ontvangt o.a. een persoonlijkheidsprofiel en elke twee weken een 1-op-1 coachingsgesprek op basis van je persoonlijk ontwikkelplan.

Interesse?

Heb je interesse in één van bovenstaande stagefuncties? Stuur dan je CV en motivatie naar info@doors-open.nl o.v.v. “Sollicitatie stage”.

/0 Reacties/door
, ,

Als je niet eens meer weet hoe je een boterham met pindakaas moet smeren

1 miljoen mensen in Nederland hebben last van burn-out klachten, stress is inmiddels beroepsziekte nummer 1. Ook twintigers en dertigers worden massaal getroffen. Wat kunnen we er aan doen?

Lees meer
/door
Top redenen waarom medewerkers ontslag nemen
, ,

Doei baas, ik neem ontslag

Maandagochtend. Een heerlijk aroma stijgt op uit je eerste kop koffie van de dag. Je klapt je laptop open. Dan hoor je een zacht klopje op je openstaande deur. Je kijkt op en daar staat hij. Jouw topspeler. Jouw superster. Je hebt hem 5 maanden geleden aangenomen. “Heb je even?” zegt hij met een serieus gezicht. Een half uur later neem je vol verbijstering een slok van je inmiddels koud geworden koffie. Je begrijpt er niks van. Hoe kan het dat je dit niet heb zien aankomen?

Iedere leidinggevende maakt het mee: medewerkers die ontslag nemen. Het hoort erbij. Het is zelfs gezond voor een bedrijf dat mensen weggaan. Dat maakt ruimte voor nieuwe gezichten. Frisse ideeën, innovatie, andere invalshoeken. Maar wat als je toppers één voor één weglopen? Of als medewerkers die 6 maanden geleden startten nu al weer vertrekken? Dan is het andere koek.

Waarom nemen medewerkers ontslag?

Doors Open - Onboarding - zorg dat nieuwe medewerkers blijven

Er zijn weinig medewerkers die van de ene op de andere dag ontslag nemen. Er gaan dagen, weken, maanden en soms zelfs jaren aan vooraf. Dat betekent dat jouw organisatie dus ook dagen, weken, maanden en soms zelfs jaren de tijd heeft gehad om dit te voorkomen. Hoe komt het dan dat het behouden van goede medewerkers zo lastig is?

Meer dan 10 jaar ervaring binnen kleine en grote organisaties leert dat er diverse oorzaken aan te wijzen zijn:

Slecht leiderschap

“Mensen verlaten geen slechte banen. Ze verlaten slechte leiders.” Het is een vaak gehoord gezegde. En het is waar. Goede leiders zijn in staat hun mensen te laten groeien, het beste uit zichzelf te laten halen. Slechte leiders daarentegen krijgen het voor elkaar om gemotiveerde, hardwerkende medewerkers te laten verpieteren tot bleke, ongeïnspireerde robots die de tijd wegkijken tot ze weer naar huis mogen en die in hun lunchpauze vacaturesites afstruinen op zoek naar een beter alternatief.

Uit een onderzoek van LinkedIn blijkt dat maar liefst 41% van de mensen slecht management als oorzaak noemde voor het accepteren van een andere baan.

Leidinggeven is geen kwestie van momentopnames. Je redt het niet met een functioneringsgesprek, een beoordelingsgesprek en een eindejaarsbonus. Medewerkers zijn geen machines. Investeer tijd in ze. Leer ze kennen. Weet wat ze motiveert. Goed leiderschap kan het behoud van waardevolle medewerkers maken of breken.

Het ontbreekt aan uitdaging

Ongemotiveerde medewerker - Doors Open
Weet jij waardoor jouw medewerkers geïnspireerd blijven? Wat ze uitdaagt? Dit is lang niet voor iedereen hetzelfde. Hoe verrassend het misschien ook klinkt, niet elk teamlid is op zoek naar een promotie. Niet iedereen droomt ervan ooit zelf leiding te geven. En dat hoeft ook niet. Belangrijk is dat elke medewerker de kans krijgt zich op zijn of haar manier te ontwikkelen. Dat kan door middel van een promotie, maar ook door middel van nieuwe uitdagingen binnen een bestaande functie. Een goed Learning & Development programma is hiervoor van essentieel belang.

Er is geen goed onboarding programma

Wist je dat 20% van de medewerkers een bedrijf binnen de eerste 45 dagen verlaat? En dat maar liefst 1 op de 3 na een jaar weer vertrokken is?

Een hoog verloop van medewerkers brengt enorme kosten met zich mee. Het vervangen van een medewerker kost 50-150% van een jaarsalaris. Daarnaast zorgt een onophoudelijke stroom van wisselende collega’s voor demotivatie bij de achtergebleven teamleden. Want hoe vorm je een goed team als er constant nieuwe gezichten zijn?

Doors Open - Onboarding programma voor nieuwe medewerkers

Een programma voor nieuwe medewerkers (ook wel onboarding programma genoemd) maakt hét verschil. En nee, dit gaat niet over zaken als “Hier staat de koffie en daar kun je kopietjes maken.” Een onboarding programma zorgt ervoor dat succesvolle kandidaten binnen 90 dagen succesvolle medewerkers worden, door ze wegwijs te maken binnen de cultuur van de organisatie en ze een toekomstperspectief te bieden. Door doelen te stellen, verwachtingen helder te krijgen en een individueel ontwikkelplan op te stellen.

Investeren in een goed onboarding programma verlaagt het verloop van medewerkers met maar liefst 54%.

Wat denk je ervan? Zullen we op maandagochtend samen een kopje koffie drinken om te praten over het behoud van jouw medewerkers? Ik beloof je dat hij niet koud wordt!

/0 Reacties/door
Doors Open - Doelen stellen - waarom lukt het niet
,

Waarom we onze doelen niet halen – en 4 vragen die je helpen om wél succesvol te zijn

Vorige week kwam sprak ik een oude studiegenoot. Dezelfde studiegenoot die ik vorig jaar  ook sprak over mijn doelen.

Een jaar geleden vertelde ze me: “Ik ga het dit jaar helemaal anders doen! Ik heb besloten dat ik eindelijk voor mezelf ga beginnen.” Ze stond te springen om aan de slag te gaan en vertelde met sprankelende ogen over haar ideeën voor een eigen webshop voor kinderkleding. Zelf had ik op dat moment net de sprong gewaagd naar het fulltime ondernemerschap met Doors Open én de deuren van Doors Open Female Hub geopend, dus ik begreep haar enthousiasme volledig.

Toen ik haar dit jaar vroeg hoe het met haar webshop gaat, liet ze me weten “dat het er niet van was gekomen. Maar dit jaar ben ik echt van plan om er mee aan de slag te gaan!”

Mijn oud-studiegenoot is een sprekend voorbeeld. Want hoewel Instagram vol staat met succesvolle, lachende goalgetters, is de realiteit nou eenmaal zo dat onze doelen vaker wel dan niet in de prullenbak belanden.

Hoe komt dit? En vooral: wat kun je er aan doen? Ik merk tijdens mijn coachingssessies en bij het stellen van mijn eigen jaarlijkse doelen, dat er 4 vragen essentieel zijn om te beantwoorden als je jouw doelen succesvol wilt bereiken.

Doors Open - Doelen stellen

#1 Wat is mijn “waarom”?

Bij het stellen van doelen, blijven we vaak te veel aan de oppervlakte hangen. We kijken alleen naar de uitkomst, naar de actie en niet naar de onderliggende motivatie.

“Ik wil dit jaar vaker naar de sportschool” is het bekende voorbeeld. De sportschool is geen doel an sich. Het doel is om ons fitter en gezonder te voelen en we denken dat te kunnen bereiken door middel van de sportschool.

Een omzet van €10.000 per maand is geen doel an sich. Het doel is om financiële zekerheid te creëren en we denken dat te kunnen bereiken door een omzet van €10.000 per maand.

We maken vaak de vergissing door de stappen die we moeten nemen als het uiteindelijke doel te zien in plaats van naar de onderliggende motivatie te kijken. Waarom wil je vaker naar de sportschool? Waarom wil je die omzet van €10.000 per maand? Waarom wil je jouw eigen onderneming beginnen?

#2 Hoe maak ik het concreet?

Van een “waarom” zul je naar concrete stappen moeten. Motivatie alleen is niet genoeg. Ik wilde onder andere vrijheid en zelf keuzes kunnen maken. Dat was mijn onderliggende motivatie om fulltime te gaan ondernemen met Doors Open en Doors Open Female Hub. Maar hoe maak ik dat concreet? Ik wil me fitter en gezonder voelen, dat is mijn onderliggende motivatie. Maar hoe maak ik dat concreet?

In dit artikel wordt een onderzoek aangehaald waarin mensen die zich fitter en gezonder willen voelen (motivatie) en daarom naar de sportschool gaan (actie) hun kansen op het succesvol bereiken van dit doel verhogen, door 1 simpele truc:

  • Ze schrijven op waar en wanneer ze gaan sporten.

Vrijblijvendheid is een valkuil waardoor veel doelen in de prullenbak belanden. Door het écht concreet te maken, een plan van aanpak te maken, zul je zien dat de kans van slagen een enorme sprong neemt. Toen ik met het idee van Doors Open Female Hub rondliep, maakte ik een concreet plan van aanpak, inclusief tijdlijn. Ik sport 2 keer per week op afgesproken tijden. Niet voor niets zijn personal trainers zo populair. Je kunt niet meer in je bed blijven liggen als je weet dat er op dinsdagochtend om 08.00 uur iemand op je staat te wachten.

Doors Open - Doelen stellen - Angst

#3 Wat houdt me tegen?

In de tien jaar dat ik werkzaam ben als Learning & Development expert en coach, kom ik regelmatig mensen tegen die hun onderliggende motivatie haarscherp hebben. Ze weten precies wat ze willen. Ze weten ook tot in de details hoe ze daar moeten komen, welke stappen er nodig zijn. En toch lukt het ze niet om daadwerkelijk tot actie over te gaan.

Dit heeft vaak met angsten te maken. We zijn bang dat we niet het gewenste resultaat zien, we zijn bang dat we het toch niet kunnen. We zien rampscenario’s voor ons, waarbij alles volledig misloopt. En deze angsten leiden tot gedrag dat het behalen van onze doelen in de weg staat.

Tim Ferriss pleit er in zijn TedTalk voor dat je in plaats van je doelen je angsten moet definiëren.

 

Ook in mijn coachingsessies en de masterclass “Van dromen naar doen” neemt angst een belangrijke plek in. Door jezelf een spiegel voor te houden en te analyseren welke angsten jouw tegenhouden en welk gedrag je vertoont, zul je ook leren wat je kunt doen om je angsten voorbij te streven.

#4 Ik heb mijn doel bereikt. Hoe voel ik me?

Zeker in januari kijken we vaak vooruit. Wat wil ik dit jaar bereiken? Maar minstens zo belangrijk is om terug te kijken en te reflecteren. Als we ons doel niet halen, helpt reflectie om te achterhalen waarom het niet is gelukt. Maar ook als je je doel wél behaalt, is het belangrijk om te reflecteren. Ik probeer altijd om behaalde doelen te vieren, hoe klein ze ook zijn. Daarnaast neem ik een moment om na te gaan: “Ik heb mijn doel bereikt. Wat voel ik nu?” Stel dat je jouw doelstelling van €10.000 omzet per maand hebt bereikt, maar het gevoel van zekerheid (de onderliggende motivatie) is er niet. Dan weet je dat geld niet datgene is wat je zekerheid biedt.

Reflectie is essentieel om te voorkomen dat we de verkeerde doelen nastreven en ons, ondanks het behalen van de doelen, niet voelen zoals we ons willen voelen. Neem dus regelmatig de tijd om te reflecteren, voordat je overgaat tot de volgende actie.

Ik hoop dat ik mijn oud-studiegenoot volgend jaar weer spreek en dat ze haar webshop dan heeft weten te lanceren. En ik ben heel benieuwd hoe ze zich dan voelt.

Hoe staat het met jouw doelen?

/0 Reacties/door
, ,

Mijn Beste Fout – Cees Juffermans

De beste fout van: Cees Juffermans

“Ik weet nog dat ik dacht: “wat moet ik nu doen?” Dit was mijn droom. Dít was waar ik als klein jongetje elke avond aan dacht voor ik in slaap viel. En door mijn eigen stomme fout was mijn kans verkeken.”

We zijn soms zo bang om fouten te maken, dat we uit angst voor de eventuele gevolgen geen actie ondernemen. Bang om te falen, bang voor wat onze omgeving ervan vindt, bang dat het niet in ons “Instagrammable perfect life” past…

Zonde, want fouten maken is DE manier om te leren en om jezelf te ontwikkelen. En dus vieren wij bij Doors Open het maken van fouten! Elke maand interviewen we ondernemers, leiders, topsporters… Mensen die net als jij met vallen en opstaan zijn gekomen waar ze nu zijn. Zij vertellen over hun beste fout: een fout waar ze veel van geleerd hebben en die ze verder heeft geholpen in hun ontwikkeling.

In deze editie:

Cees Juffermans

Woonplaats: Stompwijk

Beroep: voormalig Olympisch sporter, Chief Marketing Officer bij de Invictus Games 2020.

Cees Juffermans heeft op 12 februari 2006 tijdens de Olympische Spelen in Turijn dé kans om Nederlandse sportgeschiedenis te schrijven. Hij staat in de halve finale van de 1500 meter shorttrack. De finale in zicht, kans op een medaille, nog nooit was dat een Nederlandse shorttracker gelukt. Hoewel de sport in Nederland op dat moment nog relatief klein is, wordt Cees op die bewuste zondag in één klap internationaal bekend. Alleen niet op de manier waarop hij dat had gehoopt…

Voor het oog van honderden camera’s, duizenden toeschouwers in het stadion en miljoenen televisiekijkers wordt de Stompwijker in de laatste bocht onreglementair onderuit geschaatst. Bij shorttrack betekent dat een vrijbrief voor de volgende ronde. De finale dus. Maar dan moet je wél de rit helemaal uitrijden. En dat is wat Cees niet doet. Slechts enkele meters voor de finishlijn stapt hij van het ijs af. Dat wordt in de sport gezien als opgave, als een “did not finish”. Weg plek in de finale, weg kans op een medaille. Door deze vergissing valt Cees terug naar de 18e plek in het eindklassement en spat zijn jongensdroom uiteen.

Wat gebeurde er met je toen je erachter kwam?

“Pas in de kleedkamer realiseerde ik me wat er was gebeurd. Ik ken de regels. Sterker nog: tijdens het trainen werd er altijd op gehamerd. Wat er ook gebeurd, zorg dat je altijd over die finishlijn komt. Waarom ik voortijdig van het ijs af ben gestapt, weet ik niet. Ik heb een complete black-out gehad.”

Als topsporter ben je natuurlijk niet alleen, je hebt een heel team om je heen. Toch wijst Cees niet met zijn vinger naar een ander. “Natuurlijk kan ik bij mezelf denken “waarom waarschuwt niemand me op dat moment dat ik mijn race af moet maken?” Maar de verantwoordelijkheid ligt uiteindelijk bij mezelf. Ik ben ook vrij kort na mijn fout naar de media gestapt om dat duidelijk te maken.”

Wat heb je hier van geleerd?

“Heel veel. Ik maak nog steeds fouten, elke dag. Dat doen we allemaal. Maar dit is zo’n fout die je nooit meer vergeet. Het klinkt gek, maar het heeft me heel veel gebracht. Het deed me inzien dat we vaak zo gefocust zijn op het eindresultaat, terwijl het proces ernaartoe misschien nog wel veel belangrijker is dan het doel zelf. Als je dromen hebt, gá ervoor. Laat je niet tegenhouden. En ja, je gaat een keer gigantisch op je bek. In mijn geval letterlijk dan. So what? Daar kom je overheen. De wereld stort echt niet in.”

“Van fouten word je alleen maar sterker. Ik stond ineens in de spotlight, iedereen vond wat van me. Ik heb ervoor gekozen de negatieve kritiek naast me neer te leggen.”

Het deed me beseffen dat de mensen die dichtbij je staan, je niet afrekenen op deze fouten. De negatieve reacties kwamen vooral van mensen die verder van me afstonden. Overigens niet alleen toen ik deze fout maakte. Topsport kan best wel eenzaam zijn. Waar anderen van mijn leeftijd in het weekend de kroeg in doken, was ik keihard aan het trainen. Natuurlijk kreeg ik daar wel eens opmerkingen over, maar ik heb ervoor gekozen daar niet naar te luisteren. Dat wil ik anderen ook meegeven: trek je er niks van aan, wat anderen over je zeggen of van je vinden. Het is JOUW droom, het zijn JOUW keuzes. Doe wat je leuk vindt en bedenk waar je het voor doet. Waar sta je elke dag voor op? Ook al maak je fouten, geef niet op en probeer vandaag dan net weer een beetje beter te zijn dan gister.”  

Wat ben je anders gaan doen na deze fout?

“Ik ben vooral gaan kijken naar mijn topsportcarrière als geheel, in plaats van dat ene doel op zich. Ik heb dan misschien geen Olympische medaille weten te halen, maar ik heb voor mijn gevoel toch alles uit die droom gehaald wat er in zat. En de ervaringen, het netwerk dat ik in die jaren heb opgebouwd, daar pluk ik nu nog steeds de vruchten van. Ook ben ik anders gaan kijken naar wat nou écht belangrijk is. Wat wil ik “achterlaten”? Hoe maak ik het verschil in de maatschappij? Die misser in Turijn heeft me daar wel over aan het denken gezet. Het zou toch vreselijk zijn als je terugkijkt op je carrière en je moet beseffen dat je alleen maar dingen hebt gedaan waarvan anderen verwachten dat je ze doet in plaats van het najagen van je eigen dromen!”

Wil jij ook vertellen over jouw beste fout? Deel hem via info@doors-open.nl en wie weet ben jij de volgende in onze rubriek!

/0 Reacties/door
,

Mijn Beste Fout – Suzanne Mau-Asam

De beste fout van: Suzanne Mau-Asam

“Mijn onderbuikgevoel zei: dit moet je niet doen. Ik heb het weggedrukt. Achteraf bleek dat mijn gevoel juist was.”

We zijn soms zo bang om fouten te maken, dat we uit angst voor de eventuele gevolgen geen actie ondernemen. Bang om te falen, bang voor wat onze omgeving ervan vindt, bang dat het niet in ons “Instagrammable perfect life” past…

Zonde, want fouten maken is DE manier om te leren en om jezelf te ontwikkelen. En dus vieren wij bij Doors Open het maken van fouten! Elke maand interviewen we ondernemers, leiders, topsporters… Mensen die net als jij met vallen en opstaan zijn gekomen waar ze nu zijn. Zij vertellen over hun beste fout: een fout waar ze veel van geleerd hebben en die ze verder heeft geholpen in hun ontwikkeling.

In deze editie

Suzanne Mau-Asam

Woonplaats: Den Haag

Beroep: Oprichtster en eigenaresse van Doors Open (Learning & Development bureau) en Doors Open Female Hub (coworking & co-learning voor vrouwelijke ondernemers)

Suzanne Mau-Asam

Wat is jouw beste fout?

“In januari 2018 heb ik naast Doors Open de Female Hub geopend. Dat was een flinke klus: ik moest op zoek naar een geschikt pand, dit moest verbouwd worden en de marketingmachine moest aan. En dit allemaal in 3 maanden tijd en “tussen de bedrijven door”, want ik was voor Doors Open gewoon bezig met leiderschapstrajecten, Learning & Development advies en teambuildingsopdrachten. Omdat ik zelf ook heel veel aan mijn eigen ontwikkeling werk, zou ik in januari naar Californië reizen voor een opleiding tot somatic coach aan het Strozzi Institute. Dit viel precies samen met de opening en eerste weken van de Female Hub. En dus had ik operationele ondersteuning nodig. Iemand die tijdens mijn afwezigheid de zaak open kon houden. Via een vriendin van mij kreeg ik een tip voor iemand, die ‘echt heel goed was’.”

“Ik ben er omzet door misgelopen en heb tegelijkertijd veel kosten gemaakt. Ik heb de samenwerking beëindigd, maar de weken dat ik afwezig was heb ik natuurlijk niet meer in kunnen halen.”

“Ik ging in gesprek met de betreffende freelancer. Mijn onderbuikgevoel zei ‘Suzanne, dit moet je niet doen. Jullie zitten niet op één lijn. Ik ben bang dat ze niet kan leveren wat jij nodig hebt.’ Ik drukte dit gevoel weg, probeerde het te rationaliseren. Ik kon toch wel vertrouwen op de mening van mijn vriendin? En daarnaast, ik had iemand nodig en zoveel tijd om een ander alternatief te vinden had ik niet.

Het onbehaaglijke gevoel bleef. Ook toen ik de sleutel van de Female Hub overhandigde was ik nog steeds niet 100% overtuigd dat dit de juiste beslissing was. Toch stapte ik het vliegtuig in. Weer probeerde ik mijn ratio de overhand te laten voeren. ‘Je kunt vanuit de VS bellen, Skypen, mailen en zo controle houden over hoe het gaat.’

Toen ik terugkwam uit de VS bleek echter dat ik wél naar mijn gevoel had moeten luisteren. Taken waren niet uitgevoerd volgens de instructies en het kwaliteitsniveau was bij lange na niet wat ik van mezelf en mijn partners verwacht. Ik ben er omzet door misgelopen en heb tegelijkertijd veel kosten gemaakt. Ik heb de samenwerking beëindigd, maar de weken dat ik afwezig was heb ik natuurlijk niet meer in kunnen halen.”

“Het is wetenschappelijk bewezen dat het voorste gedeelte van je hersenen minder goed werkt zodra je onder druk staat.”

Wat heb je hier van geleerd?

“Drie belangrijke lessen. Allereerst wil het feit dat iemand een vriend(in) van je is, niet zeggen dat hij/zij zakelijk gezien ook dezelfde visie heeft. Zakelijke relaties zijn écht anders dan vriendschappelijke relaties. Het is belangrijk om je daarvan bewust te zijn en ook om dingen gescheiden te houden. Dat wil niet zeggen dat je nooit met vrienden of vriendinnen kunt samenwerken. Maar je moet wel zorgen dat je goed op één lijn zit wat betreft ondernemerschap en zakendoen. Ik denk dat ik het daarom ook zo fijn vind om bijvoorbeeld met mensen samen te werken die net als ik aan de Hotelschool hebben gestudeerd. Voor mijn gevoel hebben zij dezelfde manier van denken en werken. Je hoeft het echt niet altijd met elkaar eens te zijn, maar je moet wel op één lijn zitten wat betreft de belangrijke kaders. Binnen die kaders kun je van mening of inzicht verschillen.

Ten tweede werd ik dankzij deze situatie maar weer eens geconfronteerd met het feit hoe belangrijk het is om naar je gevoel te luisteren. Ja, big data, analyse van statistieken, technologie, het is allemaal waardevol voor bedrijven. Ik zet voor mijn ondernemingen ook targets, ik analyseer de “harde” resultaten, maar uiteindelijk denk ik dat “dingen op gevoel doen” net zo belangrijk is. Dat gevoel is er niet voor niks. In onze maatschappij blijft dit nog wel eens onderbelicht en dat is zonde.

Tot slot heeft deze fout me nog meer doen realiseren hoe belangrijk het is om, als je gestresst bent, even pauze te nemen. Het is wetenschappelijk bewezen dat het voorste gedeelte van je hersenen minder goed werkt zodra je onder druk staat. Daardoor neemt de kans dat je een verkeerde beslissing neemt toe. Het “ik slaap er even een nachtje over” kan je echt helpen om dingen van een andere kant te bekijken.”

Was er een alternatief, waardoor je deze fout had kunnen voorkomen?

“Mijn alternatief was om de opening van de Female Hub uit te stellen. Dan had ik meer tijd gehad om rustig een beslissing te nemen en had ik voor een andere partner kunnen kiezen. Ik wilde echter per sé de opening door laten gaan. Ik denk niet dat ik dit achteraf bekeken anders had gedaan.”

Wat ben je anders gaan doen na deze fout?

“Ik ga bewuster met mijn gevoel om. Ik maak in mijn werk steeds meer gebruik van de somatics technieken. In tegenstelling tot de meer traditionele methoden, waar het IQ (de intelligentie) en EQ (de emotie) als losse ‘delen’ worden gezien, gaat deze theorie er vanuit dat je als mens niet uit afzonderlijke onderdelen bestaat, maar dat lichaam, brein en geest één geheel vormen.

Somatics technieken helpen je om bewuster op je gevoel af te gaan en dit kan heel waardevol zijn, zowel in je privéleven als in zakelijke omgevingen. Het leert je om continu te reflecteren: wat voel ik en waarom voel ik dit? Ook helpt het je om niet steeds a la minute te beslissen. Dit hoeft helemaal niet. Tenzij het een situatie is van leven of dood, zoals een brandend huis.

Ik kan niet zeggen dat ik blij ben dat ik deze fout heb gemaakt, maar ik heb er wel ontzettend veel van geleerd. En dat helpt me in mijn verdere ontwikkeling!”

Wil jij ook vertellen over jouw beste fout? Deel hem via info@doors-open.nl en wie weet ben jij de volgende in onze rubriek!

 

/0 Reacties/door