De beste fout van: Cees Juffermans

"Ik weet nog dat ik dacht: "Wat moet ik nu doen?" Dit was mijn droom. Dit was waar ik als jonge jongen al van droomde. En die ene kans was weg door mijn eigen stomme fout."

Soms zijn we te bang om fouten te maken, dat we uit angst voor de mogelijke gevolgen geen actie ondernemen. Bang om te falen, bang voor wat onze omgeving ervan vindt, bang dat het niet in ons "Instagrammable perfecte leven" past...

En dat is zo jammer, want fouten maken is dé manier om te leren en jezelf te ontwikkelen. Daarom vieren we bij Doors Open het maken van fouten! Elke maand interviewen we ondernemers, leiders, topsporters... Mensen die, net als je, zijn gekomen waar ze zijn door te falen en weer op te staan. Zij hebben ons verteld over hun beste fout: een fout die hen veel heeft geleerd en enorm heeft geholpen in hun development.

In deze editie:

Cees Juffermans

Woonplaats: Stompwijk

Beroep: voormalig olympisch atleet, Chief Marketing Officer bij de Invictus Games 2020.

Op 12 februari 2006 heeft Cees Juffermans de kans om geschiedenis te schrijven in de Nederlandse sport tijdens de Olympische Spelen in Turijn. Hij stond in de halve finale van de 1500 meter shorttrack. De finale in zicht, kans op een medaille, nooit eerder kwam een Nederlandse shottracker zo ver. Was de sport op dat moment nog relatief onbekend in Nederland, op deze zondag werd Cees ineens wereldwijd bekend. Maar niet zoals hij had gehoopt...

Voor de lenzen van honderden camera's, duizenden toeschouwers in het stadion en miljoenen kijkers op tv werd de Stompwijker in de laatste bocht onderuit gehaald door een andere schaatser. In shorttrack betekent dit een automatische vrije doorgang naar de volgende ronde. De finale. Maar het telt alleen als je de volledige ronde uitrijdt. En dat doet Cees niet. Een paar meter voor de finish stapt hij van het ijs. In de sport wordt dit geteld als berusting, als een "niet gefinisht". Weg was zijn plek in de finale, de kans op een medaille. Door deze fout zakt Cees terug naar de 18e plaats in het eindklassement en gaat zijn jeugddroom aan diggelen.

Wat deed je toen je besefte wat er was gebeurd?

"Ik realiseerde me pas wat er gebeurd was toen ik in de kleedkamer was. Ik ken de regels. Erger nog: tijdens mijn training werden de regels altijd benadrukt. Wat er ook gebeurt, zorg er altijd voor dat je over de finish komt. Ik heb geen idee waarom ik te vroeg van het ijs ben gestapt. Ik moet een complete black-out hebben gehad."

Als topsporter sta je er zeker niet alleen voor, je hebt een heel team om je heen. Toch geeft Cees niemand anders de schuld dan zichzelf. "Natuurlijk kan ik denken 'waarom heeft niemand mij gewaarschuwd dat ik op dat moment de wedstrijd moest uitrijden?' Maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid op mijn schouders. Daarom ben ik kort na mijn fout naar de media gelopen en heb ik dit duidelijk gemaakt."

Wat heb je geleerd van dit incident?

"Heel veel. Ik maak nog steeds fouten, elke dag. Dat doen we allemaal. Maar dit is een van die fouten je die ik nooit zal vergeten. Het klinkt gek, maar het heeft veel voor me gedaan. Het heeft me doen beseffen dat we zo vaak gefocust zijn op het eindresultaat, ook al is het proces om daar te komen veel belangrijker dan het doel zelf. Als je dromen heeft, jaag ze dan na. Laat niemand je tegenhouden. En ja, op een gegeven moment zal je plat op jouw vallen. In mijn geval letterlijk. Nou en? je sta weer op. De wereld vergaat niet."

"Fouten maken je alleen maar sterker. Opeens stond ik in de schijnwerpers, iedereen had een mening. Ik koos ervoor om de negatieve kritieken opzij te zetten."

"Het heeft me doen beseffen dat mensen die dicht bij je staan, je niet veroordelen voor de fouten die je maakt. De negatieve reacties kwamen vooral van mensen die niet zo dicht bij me stonden. Niet alleen toen ik deze fout maakte trouwens. Een professionele atleet zijn kan behoorlijk eenzaam zijn. Toen anderen van mijn leeftijd elkaar in het weekend aan de bar ontmoetten, was ik keihard aan het trainen. Natuurlijk hadden mensen daar zo hun eigen ideeën over, maar ik koos ervoor om daar niet naar te luisteren. Dat is ook wat ik anderen wil adviseren: laat je niet beïnvloeden door wat anderen over je denken of zeggen. Het is JOUW droom en het zijn JOUW keuzes. Doe waar je van houdt en onthoud waar je het voor doet. Wat is de reden dat je elke dag opstaat? Zelfs als je fouten maakt, geef niet op en probeer het een beetje beter te doen dan gisteren."

Wat heb je veranderd na deze fout?

Ik begon mijn atletiekcarrière anders te bekijken, als een geheel, in plaats van alleen dat ene doel. Ik heb misschien geen Olympische medaille gewonnen, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik alles uit mijn droom heb gehaald wat erin zat. En ik profiteer nog steeds van de ervaringen die ik heb opgedaan en het netwerk dat ik in die jaren heb opgebouwd. Ik heb ook mijn perspectief veranderd over wat echt belangrijk voor me is. Wat wil ik "achterlaten"? Hoe kan ik een verandering teweegbrengen in de maatschappij? De misstap in Turijn heeft me echt aan het denken gezet. Hoe vreselijk zou het zijn als je terugkijkt op jouw en je zich realiseert dat jealleen dingen heeft gedaan die anderen van je verwachtten, in plaats van jouw zijn eigen dromen na te jagen?

Wil je jouw beste fout delen? Deel hem naar info@doors-open.nl! Misschien ben je wel de volgende op onze blog!